Photograph 51

W4O Hellas & ΕΟΠΕ τιμούν τη Ρόζαλιντ Φράνκλιν

Σήμερα, οι W4O Hellas τιμούν τη Rosalind Franklin: μια γυναίκα που με το έργο και την αφοσίωσή της άλλαξε την επιστήμη για πάντα.

Με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων από το ανέβασμα της παράστασης Photograph 51 στην Ελλάδα, μια πρωτοβουλία της Ζένιας Σαριδάκη και του Ιωάννη Μπουκοβίνα, με την υποστήριξη των W4O Hellas και της ΕΟΠΕ, θυμόμαστε τη συμβολή της Franklin στη δομή του DNA.

Ως W4O Hellas, συνεχίζουμε να στηρίζουμε δράσεις που αναδεικνύουν τις γυναίκες της επιστήμης και της ιατρικής, φωτίζοντας ιστορίες όπως αυτή της Rosalind Franklin, που αποτελεί σύμβολο έμπνευσης, επιμονής και διεκδίκησης.

Ας κρατήσουμε το μήνυμά της ζωντανό: η πρόοδος της επιστήμης απαιτεί ισότητα, συνεργασία και αναγνώριση. 🌍🔬

📸 Η “Φωτογραφία 51” της Rosalind Franklin είναι μια κληρονομιά που μας καλεί να δίνουμε χώρο και φωνή σε κάθε γυναίκα που αμφισβητεί τα στερεότυπα.

Ρόζαλιντ Φράνκλιν: Μια ζωή αφιερωμένη στην επιστήμη από Women in Oncology Hellas

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αν δεν ήταν γυναίκα…. Μια συζήτηση με αφορμή την παράσταση Photograph 51

Τη Δευτέρα 9 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση με αφορμή την παράσταση Photograph 51 που ανεβαίνει πρώτη φορά στην Αθήνα με την υποστήριξη των W4O Hellas και της ΕΟΠΕ. Η συζήτηση έθεσε το ερώτημα πώς το φύλο έπαιξε ρόλο στην πορεία της ερευνήτριας Ρόζαλιντ Φράνκλιν, καθώς η συνεισφορά της αποσιωπήθηκε για χρόνια, ενώ αντίθετα οι συνεργάτες της βραβεύτηκαν με Νόμπελ, απέκτησαν φήμη και αναγνώριση στην επιστημονική κοινότητα. Τι θα γινόταν «αν δεν ήταν γυναίκα…»;

Εν έτει 2023, γυναίκες από διαφορετικούς επαγγελματικούς χώρους (Χριστίνα Γαλανοπούλου, Λένα Δροσάκη, Μαριάννα Κάλμπαρη, Άννα Κανδαράκη, Όλγα Κεφαλογιάννη, Ζένια Σαριδάκη) συναντήθηκαν στη σκηνή του Υπογείου του Κουν και συζήτησαν για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η γυναίκα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Εύστοχα η δημοσιογράφος κ. Χριστίνα Γαλανοπούλου τόνισε πως η συζήτηση είναι όσο επίκαιρη, όσο απαιτεί η εποχή.

Η κ. Μαριάννα Κάλμπαρη, καλλιτεχνική δ/ντρια του Θεάτρου Τέχνης ανέδειξε το συμβολισμό του θεατρικού έργου της Άννα Ζιγκλέρ για τους ρόλους που καλείται να υπηρετήσει μια γυναίκα και πώς αυτοί ερμηνεύονται στην κοινωνία. Καταθέτοντας την προσωπική της εμπειρία σημείωσε πώς το ζήτημα του φύλου αναφέρθηκε όταν ανέλαβε το τιμόνι του Θεάτρου Τέχνης, επιτέλους μια γυναίκα στη δ/νση του θεάτρου, αναδεικνύοντας το φύλο ως ζήτημα. Επομένως, κατέληξε, το ελληνικό #metoo έχει ανοίξει πολύπλευρα τη συζήτηση και πρέπει να συνεχιστεί.

Η κ. Άννα Κανδαράκη, κλινική ψυχολόγος, τόνισε τη σημασία για τις ίδιες τις γυναίκες να εξετάσουν απενεχοποιημένα τις επιθυμίες τους, χωρίς στερεότυπα. Συμπλήρωσε την ανάγκη για ορατότητα και δυνατότητα επιλογών από τις ίδιες τις γυναίκες, χωρίς απολογία, την ανάγκη να ιδωθεί η γυναίκα ως πρόσωπο. Παραθέτοντας το στίχο από το ποίημα της Κικής Δημουλά «σε λέω γυναίκα γιατί είσαι αιχμάλωτη» ανέδειξε τη σημασία οι ίδιες οι γυναίκες να αγκαλιάσουμε τις επιθυμίες μας.

Η κ. Όλγα Κεφαλογιάννη, βουλευτής, τ. Υπουργός, με αφορμή την ιστορία της Φράνλκιν εστίασε σε 3 σημεία: Στο ρόλο της οικογένειας στην αναπαραγωγή στερεοτύπων και προκαταλήψεων στους έμφυλους ρόλους, στην ανάγκη ισότητας ευκαιριών και στην ουσιαστική συζήτηση για αυτή, αλλά και πώς η ανισότητα και η επιφυλακτικότητα ενάντια στις γυναίκες βλάπτει την επιστήμη, την κοινωνία, την τέχνη. Αναφερόμενη και σε πρόσφατες έρευνες για την έμφυλη βία, εστίασε στη σημασία που αποδίδει η κοινωνία στα στερεότυπα και πρότυπα που συνδέονται με τα φαινόμενα της βίας, αλλά και στην αισιόδοξη διαπίστωση για την αποδοχή του ελληνικού #metoo.

Η κ. Ζένια Σαριδάκη, παθολόγος-ογκολόγος και πρόεδρος της ΕΟΠΕ, ανέφερε πώς η επιφυλακτικότητα ενάντια στη γυναίκα επιστήμονα είναι καταφανής στο πρόσωπο του πατέρα της Φράνκλιν που της είχε τονίσει ότι δεν τής επιτρέπονται τα λάθη. Καταθέτοντας η ίδια την εμπειρία της από το χώρο της επιστήμης, αναφέρθηκε στο πώς ακόμα και τώρα οι γυναίκες διεκδικούν την ορατότητα τους και τη συμβολή τους στις βιβλιογραφικές αναφορές και έρευνες. Έθεσε, επιπλέον, το ζήτημα της φτώχειας και πώς οι γυναίκες είναι περισσότερο ευάλωτες σε συνθήκες κρίσης, όπως η πανδημία.

Η κ. Λένα Δροσάκη που ενσαρκώνει τη Ρόζαλιντ Φράνκλιν στη σκηνή με ένα μοναδικό τρόπο, επίσης στάθηκε στην υποτίμηση και στην αδικία που η ερευνήτρια βίωσε, πρώτα από τον πατέρα της, αλλά και από τη μητέρα της. Η συζήτηση, εξάλλου, έθεσε θέματα όπως ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός όπως ανέφερε η κ. Γαλανοπούλου, αλλά και η ανάγκη για γυναικεία αλληλεγγύη σε γυναίκες σε θέσεις εξουσίας, όπως συμπλήρωσε η κ. Σαριδάκη.

Παίρνοντας σε συνέχεια το λόγο, ο σκηνοθέτης της παράστασης κ. Τάκης Τζαμαργιάς κατέθεσε την προσωπική του διαδρομή, καθώς, προσεγγίζοντας το ρόλο της Ρόζαλιντ ήρθε αντιμέτωπος με ασύνειδες προκαταλήψεις. Ωστόσο, η οπτική της Λένας Δροσάκη τον βοήθησε να αντιληφθεί περισσότερα για τις αιτίες της άκαμπτης στάσης της Φράνκλιν. Όπως το ερμήνευσε η κ. Δροσάκη, η έμφυλη ανισότητα αναγκάζει τη γυναίκα να σκληρύνει, της αφαιρεί ένα στοιχείο από τη γυναίκεια της ταυτότητα.

Ο κ. Γιάννης Μπουκοβίνας, ογκολόγος-παθολόγος και επιστημονικός σύμβουλος της παράστασης, ερμηνεύοντας αυτήν την άκαμπτη στάση, ανέφερε πώς από κοινού με την κ. Σαριδάκη, ένιωθαν την απογοήτευση ως ερευνητές για την αντιμετώπιση της Ρόζαλιντ από το επιστημονικό πεδίο που την οδήγησε στην επιφυλακτικότητα και στην απώλεια ενός μέρους της γυναικείας φύσης της. Έθεσε, όμως, και τη σημασία της εκπαίδευσης στα σχολεία σήμερα και το φόβο να μην εξαντληθεί η συζήτηση για τις έμφυλες ανισότητες στην πολιτική ορθότητα.

Στο κοινό γυναίκες και άνδρες από όλους τους χώρους έθεσαν προβληματισμούς, όπως για τα δικαιώματα της πατρότητας όπως έθεσε ο κ. Αλέξανδρος Μπουρδούμης, ή τον προβληματισμό για έμφυλα ζητήματα σε χώρους όπως της δημοσιογραφίας, όπως τόνισε η κ. Ιωάννα Σουφλέρη.

Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν εναργώς την επικαιρότητα του έργου, και συνάμα τη δικαίωση για το ανέβασμά του πρώτη φορά στη χώρα μας, όπως τόνισε ο κ. Αντώνης Περιστεράκος, παραγωγός και μεταφραστής του έργου.        

Οι Γυναίκες στην Ογκολογία είμαστε ιδιαίτερα περήφανες για τη συνεισφορά μας στην υποστήριξη της παράστασης, καθώς η θεματική της αγγίζει έναν από τους πυρήνες της ταυτότητάς μας: την ενδυνάμωση των γυναικών στο χώρο της ογκολογίας και την προαγωγή της ισότιμης έρευνας.

H παράσταση Photograph 51 συνεχίζεται στο Θέατρο Τέχνης Κ. Κουν (Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα) κάθε Δευτέρα και Τρίτη έως τις 4/4/2023 και είναι μια ευκαιρία για το θεατρικό κοινό να τη δει και υπό το πρίσμα των παραπάνω προβληματισμών.

τη διοργάνωση της εκδήλωσης ανέλαβαν:  Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, Leadinarts ΑΜΚΕ, εκδόσεις Ευρασία Ολόκληρη η συζήτηση:

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ογκολογία και τέχνη. Ο ρόλος της γυναίκας στην επιστήμη

Ογκολογία και τέχνη. Ο ρόλος της γυναίκας στην επιστήμη

Οι Γυναίκες στην Ογκολογία έχουν εξασφαλίσει μια έκτακτη και αποκλειστική για τους φίλους μας παράσταση του θεατρικού έργου Photograph 51, Σάββατο 10 Δεκεμβρίου στις 18.30, στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν (Πεσμαζόγλου 5 Αθήνα), στην ειδική τιμή των 16 ευρώ.

Τα έσοδα της παράστασης θα διατεθούν για τους σκοπούς των Women 4 Oncology Hellas. Περισσότερα στο www.w4ohellas.org   

Περισσότερες πληροφορίες και λεπτομέρειες για την αγορά εισιτηρίων Γυναίκες στην Ογκολογία, κα Γεωργία Δούκουρη, Υπεύθυνη Διοίκησης και Επικοινωνίας, κιν. 6980025420, w4ohellas@gmail.com

Λίγα λόγια για το έργο:

Το πολυβραβευμένο έργο της Anna Ziegler, μετά τη θριαμβευτική του πορεία στο West End του Λονδίνου (βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου για την Νικόλ Κίντμαν) ανεβαίνει πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Υπόγειο του Κουν, να μας αφηγηθεί την αληθινή ιστορία της Ρόζαλιντ Φράνκλιν, ένα έντονα κοινωνικό και ευαίσθητο έργο για την αφοσίωση στην επιστήμη, αλλά και τη θέση της γυναίκας σε αυτή.

Η Ρόζαλιντ Φράνκλιν (1920-1958), βιοχημικός και χημική ερευνήτρια, αφιέρωσε τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής της αναζητώντας ένα πρότυπο μοντέλο για το ανθρώπινο DNA. Η αφοσίωσή της οδήγησε στο αναβαθμισμένο μηχάνημα ακτίνων -Χ και στην αποτύπωση της περίφημης Φωτογραφίας 51, που αποτελεί σήμερα αναφορά για την αποκωδικοποίηση του DNA, ενώ άνοιξε το δρόμο για σπουδαίες επιστημονικές ανακαλύψεις.

Ωστόσο, το Νομπέλ για τη σπουδαία αυτή συνεισφορά της Photo 51, αποδόθηκε σε επιστημονικούς ανταγωνιστές που αξιοποίησαν με δόλιο τρόπο τον επιστημονικό της έργο, χωρίς αναφορά στη συνεισφορά της. Η Φράνκλιν που εκτέθηκε εκατοντάδες ώρες στη ραδιενέργεια για σχεδόν μια δεκαετία, χτυπήθηκε από καρκίνο ωοθηκών και κατέληξε σε ηλικία 38 ετών, χωρίς να δει να αναγνωρίζεται η θυσία της για την επιστήμη και την κοινωνία. Η αναγνώριση αυτή ήρθε χρόνια μετά το θάνατό της, ενώ σήμερα η ιστορία της αποτελεί σύμβολο για την αφοσίωση και την αυτοθυσία για την επιστήμη και τη θέση της γυναίκας σε αυτή.

Οι Γυναίκες στην Ογκολογία ευχαριστούν τους συντελεστές της παράστασης, το Θέατρο Τέχνης και την παραγωγή της LeadinArts για αυτή την ευκαιρία σύμπραξης επιστήμης και τέχνης.           Οι Γυναίκες στην Ογκολογία – W4O Hellas είναι ένα δυναμικό δίκτυο γυναικών που ασχολούνται με την Ογκολογία, με διττό σκοπό. Από τη μία στόχος είναι η ουσιαστική αρωγή της επιστήμης της ογκολογίας στη γυναίκα – ασθενή με καρκίνο. Συνάμα, στόχος μας είναι η προώθηση του διαλόγου για ευκαιρίες, λύσεις, απαντήσεις σε κοινά προβλήματα, ένας χώρος έκφρασης και υποστήριξης των γυναικών ογκολόγων.

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ